Η συγγραφέας-ερευνήτρια της ποντιακής ιστορίας Θεοδώρα Ιωαννίδου εντυπωσίασε με την εισήγηση της τους συνέδρους στο διεθνές ιστορικό συνέδριο της Ι.Μ. Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς στο πλαίσιο των "Γ' Ευγενείων".
Δεν ήταν μόνο η αρτιότητα της εισήγησης που παρουσίασε αλλά το θέμα που διαπραγματεύτηκε συγκίνησε το ακροατήριο καθώς αφορούσε ξεχασμένους αλλά μεγάλες υπηρεσίες προσφέροντες στην πατρίδα και τον ποντιακό ελληνισμό ιερωμένους του Πόντου στα τελευταία χρόνια πριν το ξεριζωμό.
Η εισήγηση της κας Ιωαννίδου ήταν αποτέλεσμα επίμονης έρευνας 4 ετών και αποτελεί μέρος του περιεχομένου του βιβλίου της για τους ιερείς και τους μοναχούς του Πόντου και θα εκδοθεί σύντομα.
Δημοσιεύουμε ένα μικρό μόνο μέρος της εισήγησης της Θεοδώρας Ιωαννίδου για τον μοναχό Ιερεμία ο οποίος διέσωσε την εικόνα της Παναγίας Σουμελά καθώς ήταν αυτός που την έθαψε στο παρεκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας της παναγίας Σουμελά για να την βρει, κατόπιν των δικών του υποδείξεων, και να την ξεθάψει ο Αμβρόσιος ο Σουμελιώτης το 1931 με την γνωστή συμφωνία Βενιζέλου - Ινονού ( βλέπε σχετικό άρθρο του καθηγητή Κώστα Φωτιάδη στο περιοδικό "Πόντος" ).
Περισσότερα για τους ιερείς και μοναχούς του Πόντου θα δημοσιεύσουμε στο επόμενο τεύχος του περιοδικού μας "Πόντος"
Ιερεμίας Τσαρίδης
"Ο Ιερεμίας Σουμελιώτης , κατά κόσμον Γεώργιος Τσαρίδης βρισκόταν από ηλικίας περίπου 10 ετών στη μονή Παναγίας Σουμελά. Πέραν του ότι ήταν ένας από τους τρεις τελευταίους που εγκατέλειψαν τη Σουμελά, ήταν και ο μοναχός με τη διαρκέστερη συνεχή παραμονή εκεί τα τελευταία 35 χρόνια πριν την καταστροφή.
Σχετικά με τον ρόλο του στη διάσωση των κειμηλίων της Σουμελά, είναι βέβαιο πως για δεκαετίες παρέμενε άγνωστη η συνεισφορά του. Επανειλημμένα έχει γραφεί εντελώς λανθασμένα, πως ήταν υπέργηρος ή πως φοβήθηκε να ταξιδέψει στον Πόντο για την επαναφορά των κειμηλίων, ενώ στην πραγματικότητα ήταν βαριά άρρωστος. Τον τελευταίο χρόνο της ζωής του είχε αιματουρία από σοβαρή βλάβη των νεφρών που είχαν προκαλέσει οι κακουχίες που βίωσε. Χαρακτηριστικό είναι πως στον σεισμό της Ιερισσού 7 Ρίχτερ με 161 νεκρούς και μόλις 14 μέρες πριν πεθάνει έμεινε και τέλεσε όλη τη θεία λειτουργία, αν και το εκκλησίασμα πετάχτηκε έντρομο έξω από το ναό. Πέθανε στη Λευκούδα Θεσσαλονίκης, 55 ετών, τον Οκτώβριο του 1932, λίγους μήνες μετά τη μεταφορά των κειμηλίων στην Ελλάδα μέσα σε ένα αντίσκηνο σεισμοπλήκτων. Το ίδιο χρόνο και τον ίδιο μήνα αγόραζε ο Αντώνης Μπενάκης τον επιτάφιο της Σουμελά από παλαιοπωλείο στο Λονδίνο".
Φωκίων Φουντουκίδης
Comments